Δείτε παρακάτω οδηγίες για να κατασκευάσετε μόνοι σας χριστουγεννιάτικα στολίδια και διακοσμητικά. Εύκολες δημιουργίες με κουκουνάρια, glitter και πράσινα φύλλα: Ιδέες για να φτιάξετε τα δικά σας στολίδια για το δέντρο, γεμίζοντας μπάλες με «χιόνι» και να δημιουργήσετε συνθέσεις για τον χώρο σας
Η σεφλέρα είναι φυτό με χαμηλές απαιτήσεις τόσο στην επιλογή της θέσεις που θα φυτευτεί στον κήπο μας όσο και στους καλλιεργητικές φροντίδες που χρειάζεται για τη σωστή ανάπτυξη της.
Αναπτύσσεται καλύτερα όταν δέχεται αρκετό έμμεσο ηλιακό φως και λιγότερο όταν είναι άμεσα στον ήλιο. Ιδανικές θερμοκρασίες για την ανάπτυξη του φυτού είναι 18-24 οC την ημέρα και 13-16οC τη νύχτα.
Σαν τροπικό φυτό χρειάζεται αρκετά υγρό περιβάλλον. Έτσι το πότισμα του φυτού την άνοιξη και το καλοκαίρι πρέπει να είναι τακτικό ενώ κατά τη διάρκεια του χειμώνα είναι σημαντικό το χώμα να διατηρείται σχετικά στεγνό ανάμεσα στα ποτίσματα
Η σεφλέρα αν και ευδοκιμεί σε σχετικά υγρή ατμόσφαιρα, αναπτύσσεται πολύ καλά στις συνθήκες της χώρας μας τόσο στη βόρεια Ελλάδα όσο και στις νότιες περιοχές. Μάλιστα στο μπαλκόνι ή την ταράτσα αναπτύσσεται πολύ καλά και συχνά έχει παρατηρηθεί ότι είναι και πιο ανθεκτικός θάμνος σε συνθήκες ξηρασίας ακόμα και από το βιβούρνο λουσίντουμ
Στη βεράντα ή την ταράτσα η σεφλέρα χρειάζεται προστασία το χειμώνα, στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Καλό είναι όταν οι θερμοκρασίες πέφτουν αρκετά (κυρίως κάτω από 0οC) ή σε περίπτωση χιονόπτωσης τα φυτά να τοποθετούνται σε προστατευμένα σημεία ή να τυλίγονται τα φυτά με αντιπαγετικό κάλυμμα.
Αντίθετα το καλοκαίρι, σε περιόδους καύσωνα δεν πρέπει να αμελούμε το πότισμα, τη διαβροχή των φύλλων τις βραδινές ώρες (όχι καθημερινά, αλλά συχνά) και την προστασία του φυτού με πανί σκίασης εάν αυτό είναι απαραίτητο. Σε περιόδους καύσωνα και σε άμεση ηλιακή ακτινοβολία τα φύλλα της σεφλέρας κιτρινίζουν, μπορεί να ξεραθούν τμήματα τους λόγω εγκαυμάτων και παρατηρείτε μείωση της τάσης της ανάπτυξης του φυτού
Φύτευση σεφλέρας σε γλάστρα και τοποθέτηση σε εσωτερικό χώρο
Σαν φυτό εσωτερικού χώρου η σεφλέρα δημιουργεί πολύ εντυπωσιακές εικόνες μέσα στο χώρο. Έχει όμορφο ιδιαίτερο φύλλωμα και πλούσια ανάπτυξη. Υπάρχουν ποικιλίες με πολύ όμορφο μονόχρωμο ή πολύχρωμο φύλλωμα ή φυτά με διπλούς ή τριπλούς κορμούς πλεγμενους μεταξύ τους.
Μέσα στο δωμάτιο η σεφλέρα πρέπει να τοποθετείται σε σημείο που υπάρχει φως, έμμεσα ή άμεσα κυρίως το χειμώνα. Προσέχουμε το πότισμα του φυτού ώστε το χώμα να είναι πάντα υγρό αλλά όχι λασπωμένο.
Καλό είναι να προσθέσουμε φλοιό πεύκου ή διακοσμητικούς κόκκους άργιλου, τόσο για αισθητικούς λόγους αλλά και πρακτικά για τη διατήρηση της υγρασίας.
Η σεφλέρα δεν πρέπει να είναι μπαίνει κοντά σε καλοριφέρ.
Χρήσιμο είναι να καθαρίζουμε τη σκόνη πάνω από τα φύλλα της σεφλέρας με ένα υγρό πανί μια φορά την εβδομάδα.
Η σεφλέρα αναπτύσσεται πολύ καλά και σε αυτοποτιζόμενη γλάστρα.
Σαν υπόστρωμα ανάπτυξης χρησιμοποιείται μείγμα χώματος και τύρφης, ενώ η χρήση κόμποστ βοηθάει πολύ στο έντονο πρασίνισμα των φύλλων και στην καλύτερη ανάπτυξη.
Λίπανση και πότισμα για τη σεφλέρα.
Όσον αφορά τη λίπανση της σεφλέρας, η διαδικασία που ακολουθούμε δεν διαφέρει σε κάτι από αυτή που ακολουθούμε στους περισσότερους πράσινους καλλωπιστικούς θάμνους, δηλαδή σε αυτούς τους καλλωπιστικούς θάμνους που προτιμώνται στην κηποτεχνία και τη διακόσμηση εξαιτίας του φυλλώματος τους και δεν ανθοφορούν στις συνθήκες της χώρας μας ή η ανθοφορία τους είναι χωρίς ιδιαίτερη καλλωπιστική αξία.
Η σεφλέρα χρειάζεται λίπασμα για πράσινα καλλωπιστικά φυτά μια φορά το μήνα. Το λίπασμα που προτιμάμε μπορεί να είναι κοκκώδες λίπασμα για πράσινα φυτά ή υδατοδιαλυτό λίπασμα για πράσινα φυτά. Καλό είναι 1-2 φορές το χρόνο να προσθέτουμε επιπλέον κόμποστ στο χώμα.
Το πότισμα στη σεφλέρα πρέπει να είναι τακτικό όχι όμως υπερβολικό. Ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες δεν πρέπει να το αμελούμε. Τα φυτά που είναι σε γλάστρα στο μπαλκόνι ή την ταράτσα είναι προφανές ότι έχουν περισσότερες απαιτήσεις σε νερό.
Χρήση της σεφλέρας στην κηποτεχνία
Είναι ιδανικό φυτό για τη διακόσμηση μεγάλων εσωτερικών επαγγελματικών ή οικιακών χώρων. Διακοσμεί επίσης εισόδους κτιρίων, πυλωτές πολυκατοικιών και μπαλκόνια ενώ εξαιτίας του μεγάλου του ύψους τοποθετείται σε φυτοδοχεία (πήλινες ή πλαστικές γλάστρες) στο έδαφος ή κατευθείαν στο χώμα σε παρτέρια και όχι σε περβάζια παραθύρων ή πάνω σε τραπέζια.
Είαι επίσης αρκετά διαδεδομένο για χρήση σε εσωτερικούς χώρους γραφείων, καταστημάτων και σπιτιών αλλά και μπαλκονιών, εισόδων πολυκατοικιών ακόμα και εξωτερικών δημόσιων χώρων.
Εν ολίγοις …για τη σεφλέρα
Χαρακτηριστικά φυτού: Αειθαλές φυτό με σύνθετα γυαλιστερά φύλλα ιδιαίτερου σχήματος. Το ύψος στις συνθήκες της χώρας μας φτάνει τα 1,80-2 μέτρα.
Απαιτήσεις: Είναι φυτό που προσαρμόζεται σχετικά εύκολα στις συνθήκες του περιβάλλοντος. Αναπτύσσεται καλύτερα σε θέσεις που δέχεται έμμεσα το ηλιακό φως αρκετές ώρες την ημέρα. Τα ποτίσματα πρέπει να είναι συχνά το καλοκαίρι και το έδαφος να παραμένει στεγνό ανάμεσα στα ποτίσματα το χειμώνα.
Φροντίδες: Ελαφριά κλαδέματα και κορυφολογήματα για τη διατήρηση του ύψους και του σχήματος. Καθαρισμός των φύλλων από τη σκόνη με βρεγμένο πανί. Συνήθως απαιτείται υποστύλωση για την κατακόρυφη ανάπτυξη του φυτού.
Πολλαπλασιασμός: Με μοσχεύματα βλαστών και εναέριες καταβολάδες.
Απο gardenguide.gr
Έχουν αντικαταστήσει τους παραδοσιακούς φράχτες από ξύλο, ή άλλα υλικά και αυτό γιατί έχουν πολλά πλεονεκτήματα να προσφέρουν. Βασικό πλεονέκτημα των φραχτών από φυτά είναι, φυσικά, το γεγονός ότι σου παρέχουν μια φυσική περίφραξη που δίνει χρώμα στο χώρο σου και σε φέρνει σε επαφή με τη φύση. Έπειτα, οι ψηλοί φράχτες σου προσφέρουν ένα μοναδικό καταφύγιο με σκιά στην αυλή σου κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Έτσι, μπορείς να πίνεις τον καφέ σου στην ολάνθιστη αυλή σου, χωρίς να σε ενοχλεί ο ήλιος.
Άλλο ένα πλεονέκτημα που προσφέρουν τα φυτά για φράχτη είναι η προστασία. Πολλά φυτά σχηματίζουν πυκνούς θάμνους, ή έχουν αγκάθια, εμποδίζοντας έτσι τους ανεπιθύμητους επισκέπτες να τα προσπεράσουν. Όμως, αυτό δε σημαίνει πως τα φυτά αυτά υστερούν σε ομορφιά. Αντιθέτως, με τη σωστή περιποίηση η περίφραξη σου θα είναι αξιοζήλευτη και ο κήπος σου δε θα μοιάζει ποτέ βαρετός. Θέλεις να μάθεις μερικές όμορφες ιδέες για φυτά για φράχτη που θα διακοσμήσουν μοναδικά τον κήπο σου;
Το λέιλαντ είναι είδος κυπαρισσιού και ανήκει στα κωνοφόρα φυτά. Είναι ένα από τα πιο αγαπημένα φυτά για φράχτη, γιατί αντέχει όλο το χρόνο και δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις. Αν υπάρχει κάτι που έχει ανάγκη το λέιλαντ για να αναπτυχθεί, είναι ήλιος και χώρος. Με άλλα λόγια, είναι καλό για το φυτό αυτό να βλέπει το φως του ήλιου και αν επιθυμείς να φτιάξεις φράχτη με αυτό, τότε θα χρειαστεί να υπολογίσεις τη σωστή απόσταση μεταξύ των φυτών σου. Η σωστή απόσταση μεταξύ 2 λέιλαντ είναι περίπου ένα μέτρο, ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν ομαλά. Επίσης, πρέπει να εξετάσεις την απόσταση από το δρόμο, ή το πεζοδρόμιο, ώστε να μη δημιουργηθούν προβλήματα, εξαιτίας του όγκου των φυτών.
Η φωτίνια είναι αειθαλές φυτό με μεγάλα πράσινα και κόκκινα φύλλα. Η διχρωμία στα φύλλα της γίνεται πιο αισθητή την άνοιξη και το φθινόπωρο, ενώ την άνοιξη βγάζει και μικρά ανθάκια. Έτσι, γίνεται ένας μεγαλοπρεπής και ανθισμένος θάμνος που αναλαμβάνει την περίφραξη του κήπου σου με ομορφιά και χάρη. Αξίζει να συγκαταλέγεται στα ιδανικά φυτά για φράχτη, γιατί έχει αρκετά μεγάλη αντοχή στο χρόνο και τις καιρικές συνθήκες. Ταυτόχρονα, το ύψος της φτάνει ως και τα 5 μέτρα, κάτι που σημαίνει ότι σου προσφέρει όλα τα οφέλη ενός φυτοφράχτη. Για να παραμείνει σε άριστη κατάσταση, η φωτίνια χρειάζεται φυσικό φως, γόνιμο έδαφος και πότισμα 1- 2 φορές την εβδομάδα.
Το λιγούστρο είναι γένος φυτών που ξεκινούν σαν θάμνοι, αλλά μπορεί να καταλήξουν σαν δέντρα και ανήκουν στα ελαιοειδή. Τα φυτά της οικογένειας του λιγούστρου είναι περίπου 45 και το ύψος τους κυμαίνεται γύρω στα 2- 5 μέτρα. Συνεπώς, αν σκέφτεσαι να φυτέψεις λιγούστρα για περίφραξη, βεβαιώσου ότι γνωρίζεις ακριβώς τι διαστάσεις πρόκειται να αποκτήσει το είδος που επιλέγεις. Με τον τρόπο αυτό, θα αποφύγεις οποιαδήποτε δυσάρεστη έκπληξη. Η μορφή τους είναι αρκετά συμπαγής και τα φύλλα τους είναι πυκνά και σκουροπράσινα. Κατά την άνοιξη, ή το καλοκαίρι, πολλά είδη λιγούστρου ανθίζουν και μικρά άσπρα ανθάκια κάνουν την εμφάνιση τους. Αν υπάρχει κάτι που αξίζει να προσέξεις κατά την επιλογή είδους για το φράχτη σου, είναι πως τα φυλλοβόλα είδη χάνουν τα φύλλα τους γύρω στις αρχές του χειμώνα.
Η πικροδάφνη, ή ροδοδάφνη, είναι αειθαλές φυτό που αναπτύσσεται σε σχετικά ψηλούς θάμνους. Το ύψος της φτάνει ως και 4 μέτρα και στη χώρα μας συναντάται πολύ συχνά, λόγω των όμορφων λουλουδιών της. Η πικροδάφνη είναι ιδανική για μια ανθισμένη διακόσμηση κήπου, αλλά χρειάζεται προσοχή, γιατί τα μέρη της είναι τοξικά. Με άλλα λόγια, είναι μόνο καλλωπιστικό φυτό και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για άλλους σκοπούς. Γιατί να τη διαλέξεις για να περιφράξεις την αυλή σου; Ένας λόγος για να την προτιμήσεις, είναι πως ευδοκιμεί εύκολα σε αρκετά εδάφη, χωρίς να έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις. Συνεπώς, πρόκειται για ένα θάμνο που δε χρειάζεται πολλή φροντίδα, ενώ ταυτόχρονα ομορφαίνει πολύ την αυλή σου και σε προστατεύει από ανεπιθύμητες επισκέψεις.
Η αγγελική, ή αγγελικούλα, είναι αειθαλές φυτό που σχηματίζει θάμνους. Το ύψος των θάμνων δεν ξεπερνά τα 3 μέτρα, κάτι που σημαίνει πως μπορούν να αποτελέσουν μεσαίους φράχτες που εύκολα μπορεί κανείς να φροντίσει και να κλαδέψει. Για ποιο λόγο η αγγελική ανήκει στις καλύτερες ιδέες για περίφραξη σπιτιού; Για αρχή, αναπτύσσεται αρκετά γρήγορα και δε σε αφήνει να αδημονείς. Τα φύλλα της είναι πλατιά και καταπράσινα και εύκολα σχηματίζουν φυσικούς φράχτες. Επίσης, η αγγελική ανθίζει προς τα τέλη της άνοιξης με λευκά λουλουδάκια που μυρίζουν πανέμορφα. Τέλος, ευδοκιμεί σε διάφορα εδάφη και έχει μικρές απαιτήσεις σε πότισμα.
Μη σε τρομάζει το περίεργο όνομα του, στην πραγματικότητα το ρυγχόσπερμο είναι συγγενής του γνωστού σε όλους μας γιασεμιού. Η βασική διαφορά μεταξύ τους βρίσκεται στο σχήμα των φύλλων. Κατά τα άλλα, τα δύο φυτά είναι αειθαλή αναρριχώμενα και βγάζουν πανέμορφα λευκά ανθάκια με χαρακτηριστικό άρωμα. Λοιπόν, πώς θα φτιάξεις έναν όμορφο φράχτη για τον κήπο σου με ρυγχόσπερμο; Για αρχή, είναι καλό να έχεις υπόψιν σου πως τα θαμνώδη φυτά δεν είναι τα μόνα που μπορούν να σχηματίσουν φράχτες. Ένα αναρριχώμενο φυτό μπορεί επίσης να στολίσει τον κήπο σου πανέμορφα, αρκεί να βρει έναν τρόπο να αναρριχηθεί. Με άλλα λόγια, αν συνδυάσεις το φυτό με έναν απλό, ξύλινο, καφασωτό φράχτη, το αποτέλεσμα αποκλείεται να σε απογοητεύσει.
Μήπως δε θέλεις να κρύψεις εντελώς τον κήπο σου, αλλά θέλεις μόνο καλλωπιστικούς θάμνους για λόγους αισθητικής; Το πυξάρι είναι μια επιλογή που μπορεί να σου προσφέρει αυτό το πλεονέκτημα. Είναι θαμνώδες, αειθαλές φυτό, το οποίο δεν ξεπερνά τα 2 μέτρα σε ύψος. Έχει μικρά, καταπράσινα φύλλα και δε βγάζει λουλούδια που θα προσέξεις, καθώς όλη του η ομορφιά βρίσκεται στην έντονη πρασινάδα του. Το πυξάρι ανήκει στα χαμηλά φυτά για φράχτη, δηλαδή θα δημιουργήσει για σένα μια περίφραξη για αισθητικούς, κυρίως, σκοπούς. Γενικά, δε χρειάζεται πολύ νερό και αργεί αρκετά να αναπτυχθεί. Για το λόγο αυτό, συνηθίζεται να φυτεύουμε πυξάρια κοντά το ένα στο άλλο, δηλαδή με απόσταση περίπου 30 εκατοστών.
Η δαφνοκέρασος είναι θαμνώδες, αειθαλές φυτό, το οποίο κυμαίνεται σε ύψος 3- 4 μέτρων. Το φύλλωμα της είναι πολύ πυκνό και με έντονο πράσινο χρώμα, με αποτέλεσμα να την συγκαταλέγει στην κατηγορία: φυτά για φράχτη. Είναι πολύ ανθεκτική και δύσκολα προσβάλλεται από έντομα και ασθένειες, λόγω του γεγονότος ότι είναι δηλητηριώδης. Φυσικά, αυτό δε σημαίνει πως απαγορεύεται να τη χρησιμοποιήσεις σαν καλλωπιστικό φυτό. Σημαίνει απλά ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιείς τα φύλλα της για οποιοδήποτε άλλο σκοπό, ή να τα καις. Μάλιστα, επιστήμονες ερευνούν τις πιθανότητες το δηλητήριο της δαφνοκερασιάς να έχει φαρμακευτικές ιδιότητες σε πολύ μικρές συγκεντρώσεις.
Ο ελαίαγνος είναι θαμνώδες, αειθαλές, πλατύφυλλο φυτό. Το ύψος του δε φτάνει πάνω από 3 μέτρα και είναι καθαρά καλλωπιστικός. Το φύλλωμα του είναι πράσινο με κίτρινες λεπτομέρειες και ανθίζει το φθινόπωρο, σε αντίθεση με τα περισσότερα θαμνώδη φυτά. Το κόστος αγοράς του είναι σχετικά υψηλό, σε σχέση με άλλα. Για το λόγο αυτό, δε συστήνεται η χρήση του, αν χρειάζεσαι πολλά φυτά για να περιφράξεις την αυλή σου. Ο ελαίαγνος ανήκει στα φυτά για φράχτη που δε χρειάζονται πολύ πότισμα και δεν αντέχουν τη συνεχόμενη υγρασία. Αντιθέτως, έχει πολύ μεγάλη αντοχή σε εδάφη με υψηλή αλατότητα, δηλαδή κοντά στη θάλασσα.
Η κουμαριά είναι αειθαλές φυτό που γίνεται θάμνος, ή μικρό δέντρο. Το ύψος της φτάνει, περίπου, στα 3 μέτρα. Από την αρχαιότητα, η κουμαριά θεωρούνταν πως έχει κάποιες θεραπευτικές ιδιότητες, ενώ μέχρι και σήμερα οι καρποί της χρησιμοποιούνται για φαρμακευτικούς σκοπούς. Από καλλωπιστικής απόψεως, η κουμαριά έχει καταπράσινο φύλλωμα και ανθίζει στα τέλη φθινοπώρου- αρχές χειμώνα. Επίσης, η κουμαριά βγάζει καρπούς, τα κούμαρα, τα οποία μάλιστα μπορούν να φαγωθούν, όταν ωριμάσουν εντελώς. Είναι μια πολύ ξεχωριστή επιλογή, με την οποία δεν είναι απαραίτητο να περιφράξεις την αυλή σου, αφού μπορείς να έχεις και μόνο ένα μεμονωμένο δέντρο, το οποίο είναι πολύ εντυπωσιακό.
Ελπίζουμε να σε εμπνεύσουμε με τις ιδέες που προτείνουμε για τα φυτά για φράχτη! Για οποιαδήποτε κηπουρική εργασία χρειαστείς, εμείς θα είμαστε δίπλα σου. Καταχώρησε την εργασία σου και πάρε άμεσα προσφορές από τους έμπειρους και αξιολογημένους κηπουρούς της πλατφόρμας μας για να περιποιηθούν τα φυτά σου!
Απο το douleutaras.gr
Έρχονται τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά με τη ξεχωριστή γιορτινή ατμόσφαιρα για μικρούς και μεγάλους και είναι ευκαιρία να διακοσμήσουμε το σπίτι μας με πανέμορφα χριστουγεννιάτικα φυτά για να δώσουμε ένα εορτασικό τόνο σε εσωτερικούς χώρους και στον κήπο. Και φυσικά αφού τελειώσουν οι γιορτές, τα φυτά των Χριστουγέννων συνεχίζουν να μας συντροφεύουν και να ομορφαίνουν την καθημερινότητά μας. Με την κατάλληλη φροντίδα, μπορούμε να τα διατηρήσουμε όλο τον υπόλοιπο χρόνο για να τα στολίσουμε πάλι την επόμενη χρονιά στο σαλόνι του σπιτιού μας ή να τα φυτέψουμε στον κήπο μας.
Ποια φυτά μπορούμε να στολίσουμε για χριστουγεννιάτικο δέντρο;
Καταρχήν, καλό είναι να αποφεύγουμε τα κομμένα έλατα και κυπαρίσσια για τον στολισμό του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Προτιμάμε δέντρο που έχει φυτευτεί σε γλάστρα, το οποίο μπορούμε να το κρατήσουμε για αρκετά χρόνια στο μπαλκόνι ή στον κήπο μας. Στις βόρειες περιοχές της χώρας, με το ψυχρότερο κλίμα, για χριστουγεννιάτικο δέντρο επιλέγουμε το έλατο της Κεφαλονιάς, το έλατο της Μακεδονίας, το έλατο του Καυκάσου, καθώς και το ξεχωριστό μπλε έλατο. Σε νότια μέρη που επικρατεί πιο ζεστό κλίμα που δεν είναι ακατάλληλο για έλατα, μπορούμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε ένα είδος κυπαρισσιού ελγούντι που έχει πλούσιο φύλλωμα, μία αρωκάρια ή μία τούγια, καθώς θα ευδοκιμήσει σε γλάστρα ακόμα και την θερμή περίοδο του καλοκαιριού. Για να διατηρήσουμε υγιές το δέντρο μας σε γλάστρα και για την επόμενη χρονιά, ποτίζουμε συχνά 1-2 φορές τη βδομάδα. Κι όταν το δεντράκι στη γλάστρα μεγαλώσει αρκετά και μας φαίνεται πολύ μεγάλο για το σαλόνι μας, τότε μπορούμε την ανοιξιάτικη περίοδο να το μεταφυτέψουμε στον κήπο και να το στολίζουμε εκεί.
Ποια φυτά μπορούμε να στολίσουμε χριστουγεννιάτικα μέσα στο σαλόνι μας;
H ποϊνσέτια, το γνωστό μας αλεξανδρινό, το λουλούδι με τα εντυπωσιακά κόκκινα φύλλα και σύμβολο της εορταστικής περιόδου των Χριστουγέννων, αποτελεί την πρώτη επιλογή για να στολίσουμε το σαλόνι μας. Και μόλις περάσει ο χειμώνας, μπορούμε να το μεταφυτέψουμε στον κήπο μας, όπου σταδιακά θα γίνει ολόκληρο δέντρο. Επίσης, το ου που είναι γνωστό και ως αρκουδοπούρναρο, είναι χαρακτηριστικός θάμνος με γυαλιστερούς καρπούς σε κόκκινο χρώμα και δερματώδη αγκαθωτά φύλλα που μπορούμε να στολίσουμε στο σαλόνι την εορταστική περίοδο. Υπάρχει και το γκι, γνωστό επίσης ως ίλεξ ή ιξός, ένα εντυπωσιακό φυτό παράσιτο, με διαφανείς σφαιρικούς καρπούς που θυμίζουν μαργαριτάρια. Το γκι και το ού εκτός από φυτά σε γλάστράκια, μπορούμε να τα προμηθευτούμε τις γιορτινές μέρες και σε σκέτα κλαδιά για να τα στολίσουμε σε βάζο. Τέλος, το επίφυλλο, γνωστότερο ως ο κάκτος των Χριστουγέννων, με τα υπέροχα λουλούδια σε διάφορα χρώματα, αποτελεί εξαιρετική επιλογή για να στολίσουμε σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους.
Ποια φυτά μπορούμε να φυτέψουμε στον κήπο για τα Χριστούγεννα;
Υπάρχουν χριστουγεννιάτικα φυτά και για τον κήπο μας! Μπορούμε να φυτέψουμε σχίνους σε μορφή φράχτη με τα δερματώδη πράσινα φύλλα και τους γυαλιστερούς μικρούς κόκκινους καρπούς που εμφανίζονται μέσα στο χειμώνα. Επίσης, κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου, μπορούμε να κόψουμε κλαδιά σχίνου για να στολίσουμε τα βάζα μας ή για να δημιουργήσουμε διάφορες διακοσμητικές συνθέσεις. Συμπληρωματικά, ο πυράκανθος ένας αειθαλής, αγκαθωτός θάμνος με συμπαγές φύλλωμα και πορτοκαλί ή κόκκινους καρπούς που παραμένουν στο φυτό μέσα στο χειμώνα αποτελεί μια καλή επιλογή για στολισμό την περίοδο των Χριστουγέννων. Ο πυράκανθος μπορεί να αξιοποιηθεί σε μεμονωμένες φυτεύσεις ή για χαμηλό φράκτη στον κήπο μας.
Κι ένα μυστικό για το χριστουγεννιάτικο δέντρο
Για το χριστουγεννιάτικο δέντρο σε γλάστρα, επιλέγουμε μια φωτεινή θέση σχετικά κοντά σε παράθυρο και μακριά από θερμαντικά σώματα όπως καλοριφέρ και τζάκι. Φροντίζουμε να το ποτίζουμε 2 φορές τη βδομάδα και τοποθετούμε πιατάκι στη βάση για να μην έχουμε νερό στο πάτωμα και σε χαλιά. Αποφεύγουμε να βάζουμε φωτάκια που αναβοσβήνουν και αν το κάνουμε επιλέγουμε να είναι χαμηλής ισχύος για να μην δημιουργήσουμε εγκαύματα στο φύλλωμα. Επίσης, αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε χρυσόσκονη στο φύλλωμα γιατί και αυτή θα ταλαιπωρήσει το δεντράκι μας.
Το μάζεμα της ελιάς στην Ελλάδα πραγματοποιείται από τον Νοέμβριο έως και τον Ιανουάριο. Πότε είναι η καταλληλότερη στιγμή να συγκομίσουμε τις ελιές μας; Σχετίζεται η συγκομιδή της ελιάς με τις οργανοληπτικές ιδιότητες και την ποιότητα του ελαιολάδου; Πότε ο καρπός έχει την υψηλότερη ελαιοπεριεκτικότητα; Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα θα απαντήσουμε παρακάτω!
Πριν προσπαθήσουμε να δώσουμε απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά ας δούμε πότε ωριμάζει ο ελαιόκαρπος. Η ωρίμανση του ελαιόκαρπου ξεκινάει με την εμφάνιση των πρώτων μωβ κηλίδων πάνω στον πράσινο καρπό της ελιάς και ολοκληρώνεται όταν όλοι οι ελαιόκαρποι αποκτήσουν το χαρακτηριστικό χρώμα της εκάστοτε ποικιλίας. Η διαδικασία της ωρίμανσης δεν γίνεται ταυτόχρονα σε όλους τους καρπούς ενός δένδρου, αλλά σταδιακά. Ο χρόνος ωρίμανσης εξαρτάται από το ύψος της παραγωγής, την ποικιλία και τις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής.
Όσο προχωράει η ωρίμανση, τόσο αυξάνεται και η περιεκτικότητα των καρπών σε λάδι και φτάνει στο μέγιστο όταν δεν υπάρχουν πράσινοι καρποί στο δένδρο. Τότε είναι και το σημείο που ο καρπός έχει το μέγιστο του μεγέθους του. Από το σημείο αυτό και μετά, η ολική ελαιοπεριεκτικότητα σε βάρος παραμένει πρακτικά σταθερή, αν και η απώλεια υγρασίας από τον καρπό αυξάνει την ποσοστιαία ελαιοπεριεκτικότητα του καρπού. Η στρεμματική απόδοση σε ελαιόλαδο δεν αυξάνεται από το σημείο της πλήρους ωρίμανσης και μετά, παρόλο που πολλοί παραγωγοί πιστεύουν το αντίθετο.
Είναι γνωστό πως το πιο αρωματικό ελαιόλαδο παράγεται όταν συγκομίζουμε στα αρχικά στάδια της ωρίμανσης, όταν δηλαδή έχουμε μεγάλο ποσοστό πράσινων καρπών. Όσο καθυστερούμε τη συγκομιδή οι οργανοληπτικές ιδιότητες των ελαιόκαρπων υποβαθμίζονται.
Συμπερασματικά, λοιπόν, μπορούμε να πούμε, πως ο σωστός χρόνος συγκομιδής της ελιάς είναι όταν ο ελαιόκαρπος έχει ωριμάσει πλήρως, δεν έχουμε δηλαδή πράσινους καρπούς στο δένδρο. Τότε έχουμε την καλύτερη απόδοση σε ελαιόλαδο. Αν όμως θέλουμε να παράγουμε καλύτερης ποιότητας ελαιόλαδο τότε πρέπει να συγκομίσουμε λίγο νωρίτερα (10-20 ημέρες), με την παραδοχή ότι θα πάρουμε ελαφρώς μικρότερη ποσότητα ελαιόλαδου.
Ο χρόνος συγκομιδής του ελαιόκαρπου επηρεάζει σημαντικά και το μέγεθος της ανθοφορίας της επόμενης χρονιάς. Αν η συγκομιδή γίνεται πολύ όψιμα και ο ελαιόκαρπος μείνει για μεγάλη περίοδο πάνω στα δένδρα, η ανθοφορία της επόμενης χρονιάς θα είναι φτωχή και με χαμηλό ύψος παραγωγής. Όταν έχουμε όψιμη συγκομιδή, επηρεάζεται η διαφοροποίηση των οφθαλμών, που γίνεται κατά την περίοδο του χειμώνα, λόγω ανταγωνισμού με τους υπάρχοντες καρπούς.
Με τη συγκομιδή, εκτός από τον ελαιόκαρπο, αφαιρούμε από τα δένδρα και σημαντικές ποσότητες από υδατάνθρακες και θρεπτικά συστατικά. Όσο μεγαλύτερη είναι η παραγωγή τόσο μεγαλύτερη είναι και η «εξάντληση» του δένδρου για την επόμενη χρόνια, δίνοντας περιορισμένη ανθοφορία και χαμηλή παραγωγή.
Ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα θρέψης είναι απαραίτητο, για να επαναφέρει σε επάρκεια τα επίπεδα των θρεπτικών στοιχείων που αφαιρέθηκαν με τον ελαιόκαρπο και να δώσει τη δυνατότητα στα δένδρα να υποστηρίξουν μία καλή παραγωγή και την επόμενη χρόνια.Θα πρέπει να περιλαμβάνει 1 με 2 διαφυλλικές λιπάνσεις μετά τη συγκομιδή. Οι διαφυλλικές λιπάνσεις, αν είναι σωστά τοποθετημένες στο πρόγραμμα θρέψης, μπορούν να χαρακτηριστούν σαν «μικροεπεμβάσεις» με εντυπωσιακά αποτελέσματα, συνδράμοντας σημαντικά στην αύξηση της παραγωγής και στη βελτίωση της ποιότητας των παραγόμενων προϊόντων
Τα ετήσια φυτά εδαφοκάλυψης έχουν το πλεονέκτημα ότι ανανεώνουν τον κήπο μας, δίνουν μια νότα φρεσκάδας χαριζοντάς μας πολλά λουλούδια. Επιπλέον, μπορούμε να επιλέγουμε άλλα φυτά κάθε χρόνο και να αλλάζουμε τα χρώματα του κήπου μας. Τα πολυετή φυτά εδαφοκάλυψης είναι πιο ανθεκτικά, καθώς έχουν πιο ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα, έχουν λιγότερες ανάγκες σε νερό και λίπανση και χρειάζονται κλάδεμα για να «ζωηρέψουν» κάθε χρονιά. Έχοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, προτείνουμε 10 φυτά εδαφοκάλυψης για να διακοσμήσουμε τον κήπο μας και να απολαύσουμε ένα υπέροχο χαλί με φυσική βλάστηση και λουλούδια.
Η οινοθήρα είναι ένα εντυπωσιακό φυτό εδαφοκάλυψης με πλούσια ανθοφορία με χαρακτηριστικά ροζ άνθη σε σχήμα ανοικτού κυπέλλου με κίτρινο χρώμα στο κέντρ. Μπορούμε να τη συναντήσουμε ανθισμένη από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο ακόμα και μέσα στον χειμώνα. Η οινοθήρα παρουσιάζει πολύ γρήγορη πλευρική ανάπτυξη, δημιούργοντας ένας υπέροχο χαλί με λουλούδια σε χαμηλό ύψος 30-40 εκατοστών, χωρίς να χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα. Είναι ιδιαίτερα χωροκατακτητικό φυτό, καθώς όπου φυτευτεί έχει την τάση να εξαπλώνεται και να μην αφήνει άλλα φυτά να αναπτυχθούν. Η οινοθήρα είναι φυτό που αναπτύσσεται και ανθοφορεί τόσο σε ηλιόλουστες, όσο και σε ημισκιερές θέσεις. Ευδοκιμεί σε μεσογειακές και τροπικές περιοχές, ενώ είναι ευαίσθητη σε περιοχές με πολύ ψυχρό χειμώνα.
Ιδανική για πολύχρωμη εδαφοκάλυψη στον κήπο μας είναι και η σερφίνια. Χαρακτηρίζεται από πλούσιο φύλλωμα, γρήγορη έρπουσα βλάστηση και εντυπωσιακά σωληνοειδή άνθη σε πολλά χρώματα. Έχει μεγάλη διάρκεια ανθοφορίας και συνήθως ζει για δυο με τρία χρόνια, αν και στο φυσικό της περιβάλλον που τη συναντάμε αυτοφυή, από τη Νότια Βραζιλία μέχρι το Περού και τη Χιλή, η σερφίνια είναι πολυετής. Απαιτεί μεγάλη ηλιοφάνεια και έχει μέτριες απαιτήσεις σε νερό για να μας χαρίσει πλούσια ανθοφορία. Καλό είναι να τη φυτεύουμε σε θέση σχετικά προφυλαγμένη από την παγωνιά του χειμώνα και τους δυνατούς βοριάδες. Σχετικά με το υπόστρωμα ανάπτυξής της, αν τη φυτέψετε στο έδαφος, η σερφίνια θέλει καλοσκαμμένο χώμα και ενσωμάτωση κομπόστ.
Η καλιμπραχόη είναιάλλο ένα λουλουδι ιδανικό για πολύχρωμη εδαφοκάλυψη στον κήπο μας με πλούσια ανθοφορία και εντυπωσιακούς χρωματικούς συνδυασμούς. Η καλιμπραχόη χαρακτηρίζεται από πλούσιο φύλλωμα και έχει πολύ γρήγορη ανάπτυξη, με μικρά σωληνοειδή άνθη, σαν μικρές πετούνιες, διαμέτρου 5-7 εκατοστών, σε πολλά χρώματα. Η ανθοφορία της καλιμπραχόης διαρκεί από τις αρχές της άνοιξης μέχρι τα τέλη φθινόπωρου. Η καλιμπραχόη ταιριάζει απόλυτα στις κλιματικές συνθήκες της χώρας μας, καθώς απαιτεί μεγάλη ηλιοφάνεια και έχει μικρές απαιτήσεις σε νερό για να δώσει πλούσια ανθοφορία. Αν και πολυετής, η καλιμπραχόη συνήθως ζει για δυο με τρία χρόνια. Σχετικά με το υπόστρωμα ανάπτυξης, κατά τη μεταφύτευση της καλιμπραχόης στο έδαφος, απαιτείται καλοσκαμμένο χώμα και ενσωμάτωση κομπόστ.
Η λίστα μας μετα φυτά εδαφοκάλυψης δεν θα μπορούσε να μην συμπεριλάβει την πορτουλάκα, γνωστή και ως μεταξάκι. Ετήσιο καλλωπιστικό φυτό ιδανικό για εδαφοκάλυψη σε βραχόκηπους, η πορτουλάκα κατάγεται από τη Βραζιλία και χαρακτηρίζεται από έρπουσα βλάστηση και σαρκώδη ωοειδή φύλλα. Η εντυπωσιακή ανθοφορία της πορτουλάκας διαρκεί από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο, σε αποχρώσεις του κίτρινου, ροζ, πορτοκαλί, κόκκινου αλλά και του λευκού. Η πορτουλάκα θυμίζει την γνωστή μας γλυστρίδα, με την οποία ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Ευδοκιμεί στον ήλιο και χρειάζεται άπλετο ηλιακό φως για να χαρίσει την πλούσια και μεγάλης διάρκειας ανθοφορία της. Η πορτουλάκα δεν αντέχει το κρύο του χειμώνα και τους δυνατούς ανέμους, γι’ αυτό θα πρέπει να της εξασφαλίσουμε μια προστατευμένη θέση από τον αέρα και την παγωνιά.
Το μαστιχάκι, είναι ένα πολύ διαδεδομένο καλλωπιστικό φυτό που μπορεί να χρησμοποιηθεί για εδαφοκάλυψη. Χαρακτηρίζεται από γυαλιστερό πράσινο φύλλωμα, λεπτούς βλαστούς και κρεμοκλαδή πλάγια ανάπτυξη. Το μαστιχάκι παρουσιάζει πλούσια και διαρκή ανθοφορία σε πολλά χρώματα (ροζ, κόκκινο, πορτοκαλι, λευκό, μωβ) από τις αρχές της άνοιξης ως τα τέλη του φθινοπώρου. Το μαστιχάκι προτιμά ηλιοφανείς ή ημισκιερές θέσεις για να αναπτυχθεί καλά και να ανθοφορήσει. Παρουσιάζει μεγάλη ανθεκτικότητα στην ξηρασία και στις υψηλές θερμοκρασίες, ενώ μπορεί να φυτευτεί και σε παραθαλάσσιες περιοχές, καθώς είναι ανθεκτικό στην αλατότητα του εδάφους. Επειδή είναι αρκετά ευαίσθητο στο κρύο, καλό είναι να προστατεύουμε το μαστιχάκι σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και σε δυνατούς παγετούς γιατί μπορεί να παρουσιάσει εγκαύματα στο φύλλωμα ή να ξεραθεί τελείως.
Η διμορφοθήκη είναι πολυετές, ποώδες ανθοφόρο φυτό και μάλιστα η έρπουσα ποικιλία διμορφοθήκης αποτελεί αγαπημένο φυτό των κηποτεχνών σε κήπους και σε βραχόκηπους για εδαφοκάλυψη στον κήπο καθώς δημιουργούμε ένα ανθισμένο χαλί λουλουδιών. Η διμορφοθήκη κατάγεται από τη Νότια Αφρική ανθίζει από την άνοιξη ως το φθινόπωρο και δίνει πολλά λουλούδια σε σχήμα μαργαρίτας. Κατά τη μεταφύτευση της διμορφοθήκης, επιλέγουμε ηλιοφανείς θέσεις, για να έχουμε γρήγορη ανάπτυξη και προκειμένου να είναι ανοιχτά τα λουλούδια της που κλείνουν στη σκιά ή όταν βραδιάζει. Η διμορφοθήκη είναι ανθεκτική στην αλατότητα του εδάφους και γι’ αυτό είναι ιδανική επιλογή και για παραθαλάσσιες φυτεύσεις. Επίσης, παρουσιάζει μεγάλη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού ενώ είναι ευαίσθητη στο ψύχος και στους βοριάδες.
Μια πολύ ανθεκτική επιλογή εδαφοκάλυψης είναι η λαντάνα ένας αειθαλής καλλωπιστικός θάμνος με χαρακτηριστικά μικρά άνθη που εμφανίζονται από τις αρχές Μαΐου μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου. Τα άνθη της λαντάνας συνήθως είναι κόκκινα και πορτοκαλί, αν και πλέον συναντάμε και σε άλλους χρωματισμούς, όπως λευκό, κίτρινο και ροζέ. Η λαντάνα χαρακτηρίζεται από πυκνή βλάστηση, ακανόνιστο σχήμα και σχετικά γρήγορη ανάπτυξη. Η λαντάνα δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε ό,τι αφορά τον τύπο του εδάφους που θα φυτευθεί και μπορεί να επιβιώνει ακόμη και σε φτωχά άγονα εδάφη. Είναι κατάλληλη για φύτευση σε παραθαλάσσιες περιοχές, καθώς είναι ιδιαίτερα προσαρμοστική σε συνθήκες υψηλής αλατότητας. Επιπλέον, η λαντάνα είναι ανθεκτική σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και ξηρασίας, ενώ είναι ευπαθής σε χαμηλές θερμοκρασίες κάτω του μηδενός.
Ο κισσός είναι μία ξεχωριστή επιλογή για εδαφοκάλυψη ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Διαθέτει πολύ γρήγορη ανάπτυξη και εντυπωσιάζει με το πρασινωπό ή πρασινοκίτρινο φύλλωμα που αποτελείται από τρίλοβα ή πεντάλοβα φύλλα. Ο κισσός καταφέρνει και έρπεται χρησιμοποιώντας μικρές εναέριες ρίζες που συγκρατούν το φυτό. Ο κισσός είναι εξαιρετικά ανθεκτικό φυτό που προσαρμόζεται σε όλες τις συνθήκες και τις καταστάσεις. Αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες και τις υψηλές θερμοκρασίες που συναντάμε στην Ελλάδα και μπορεί να φυτευτεί σε όλους τους τύπους των εδαφών, ακόμα και σε παραθαλάσσσιες περιοχές. Αν βέβαια κάποια στιγμή δεν θέλουμε, είναι δύσκολο να απαλλαγούμε από
Η βερβένα είναι ακόμα μία ενδιαφέρουσα λύση για εδαφοκάλυψης στον κήπο μας. Πολυετές ποώδες φυτό η βερβένα, διαθέτει μικρά λουλούδια σε λευκό, κόκκινο, κίτρινο, μωβ, μπλε και ροζ χρώμα, ενώ υπάρχουν και δίχρωμες ποικιλίες. Με καταγωγή από τη Νότια Αμερική, η βερβένα διαθέτει πλούσια ανθοφορία με μεγάλη διάρκεια από τις αρχές της άνοιξης μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου.Η βερβένα ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες, ζεστές θέσεις, είτε φυτεμένη στον κήπο είτε όταν φυτεύεται σε γλάστρα στο μπαλκόνι. Επιλέγουμε προστατευμένα σημεία από την παγωνιά, καθώς η βερβένα είναι σχετικά ευαίσθητη στις χαμηλές θερμοκρασίες και τους βοριάδες, ενώ θα πρέπει να της εξασφαλίσουμε και καλή αποστράγγιση. Αν και πολυετές φυτό, μετά δεύτερο χρόνο, η βερβένα παρουσιάζει μειωμένη ανθοφορία.
Και για το τέλος μία διαφορετική λύση εδαφοκάλυψης, ένα αρωματικό φυτό, το δεντρολίβανο έρπον που αναπτύσσεται πλαγιόκλαδα και γιαυτό παρουσιάζει σημαντική καλλωπιστική αξία. Ξυλώδης, πολυετής, αρωματικός θάμνος, πολύκλαδος και πυκνόφυλλος, το δενδρολίβανο διαθέτει βελονοειδή φύλλα και μπλε αρωματικά άνθη που εμφανίζονται την άνοιξη και το καλοκαίρι.λοιπόν το έρπον δενδρολίβανο.Το δεντρολίβανο αναπτύσσεται εύκολα και καλλιεργείται στις περιοχές με μεσογειακό κλίμα και ηλιόλουστο ξηροθερμικό περιβάλλον. Είναι ανθεκτικό στην παγωνιά και τις χαμηλες θερομοκρασίες αρκεί να βρίσκεται σε ηλιοφανή θέση και να διαθέτει υπόστρωμα από κατάλληλο φυτόχωμα που να στραγγίζει καλά.
Τα διάφορα είδη γκαζόν (κικούγιου, φεστούκα, λόλιουμ, διχόντρα, αγριάδα) μπορούν να θεωρηθούν φυτά εδαφοκάλυψης καθώς καλύπτουν μεγάλες επιφάνειες στον κήπο. Όμως, για τον ελληνικό χώρο όπου επικρατούν ξηροθερμικές συνθήκες, τα είδη γκαζόν (χλοοτάπητας) δεν αποτελούν ιδανικές προτεινόμενες λύσεις για εδαφοκάλυψη, καθώς έχουν πολύ μεγάλες ανάγκες σε νερό και συντήρηση.
Είτε θέλετε να λερώσετε τα χέρια σας στον κήπο είτε όχι, είναι ωραίο να έχετε μερικές έξυπνες συμβουλές για κηπουρική και οι παρακάτω θα σας βοηθήσουν αρκετά εάν τώρα ξεκινάτε να ασχολείστε.
Γεμίστε μεγάλες γλάστρες με γαριδάκι συσκευασίας από φελιζόλ για καλύτερη στράγγιση και για μείωση του βάρους. Απλά φροντίστε να προσθέσετε ένα στρώμα γεωυφάσματος από πάνω τους ώστε το χώμα να μην καταλήξει στον πάτο της γλάστρας.
Σε ένα μπλεντερ αλέστε τσόφλια αυγών και απλώστε την σκόνη στον κήπο σας για να τον εμπλουτίσετε σε ασβέστιο.
Τα ζώα (ειδικά οι γάτες) σκέφτονται τον κήπο σας σαν μια τεράστια τουαλέτα. Για να τα αποτρέψετε, τοποθετήστε μερικά πλαστικά πιρούνια γύρω από τα φυτά σας για να αποφύγετε την καταστροφή τους.
Οι πάνες δεν είναι μόνο για τα κακά! Τοποθετήστε μια στο κάτω μέρος μιας γλάστρας για να διατηρηθεί η υγρασία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Είναι ιδανικό για τους καλοκαιρινούς μήνες που χρειάζεστε καθημερινά πότισμα.
Αποθηκεύστε το νερό μαγειρέματος λαχανικών καθώς έχει πολλές θρεπτικές ουσίες που ο κήπος σας χρειάζεται. Περιμένετε πρώτα να κρυώσει το νερό και στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε το στον κήπο ή στα φυτά σε γλάστρες.
Οι Κορυφαίες 50 ΜΙΝΙΑΤΟΥΡΕΣ Νεραϊδοκήποι. Διαλέξτε!
Ξεκινήστε τα βλαστάρια σας σε φλούδες εσπεριδοειδών γιατί θα λιπασματοποιήσει το έδαφος και θα τρέφει τους σπόρους. Απλά μην ξεχάσετε να ανοιξτε μια τρύπα στο κάτω μέρος για αποστράγγιση.
Μπορείτε να φτιάξετε ένα κηπάκι από τσιμεντόλιθους και στα κενά να τοποθετήσετε εύκολα τα βότανα σας. Αφού βρείτε εάν επίπεδο σημείο για να ξεκινήσετε τον κήπο σας, τα υπόλοιπα είναι αρκετά απλά!
Τα φίλτρα καφέ επιτρέπουν στο νερό να αποστραγγιστεί χωρίς να φεύγει το χώμα από τη γλάστρα και να μην βρωμίζει το χώρο.
Ξεκινήστε τον κήπο σας νωρίς φυτεύοντας τους σπόρους σας σε τσόφλια αυγών σε εσωτερικό χώρο πριν ο καιρός επιτρέψει την υπαίθρια φύτευση. Τα τσόφλια είναι ιδανικά για γλαστράκια καθώς είναι φτηνά, γεμάτα ασβέστιο για να δώσουν στα φυτά την πρόσθετη λίπανση και είναι εύκολο να φυτευτούν στον κήπο μαζί με το φυτό όταν είναι έτοιμο.
Μπορείτε να φτιάξετε ένα φυτώριο τριανταφυλλιών βάζοντας κλαδιά σε πατάτες. Μετά φυτέψτε και η πατάτα θα διατηρήσει την υγρασία καθώς το κλαδί θα αναπτύσσει ρίζες.
Απλά κόψτε το κάτω μέρος μιας πλαστικής γλάστρας και θάψτε την στο έδαφος. Χρησιμοποιήστε το για τα ζιζάνια που τείνουν να μεγαλώνουν πολύ και να καταλαμβάνουν τον κήπο σας. Επίσης , αυτή η απλή τεχνική περιορίζει την ανάπτυξη του ριζικού συστήματος του φυτού σας ώστε να έχετε καλύτερο έλεγχο του μεγέθους του φυτού μόλις φτάσει στην ωριμότητα. Έτσι, προστατεύει και τα αλλά φυτά γύρω του.
Τα 3/4 ενός πλαστικού μπουκαλιού αναψυκτικού κάνει το τέλειο μικρό θόλο για να καλύψει τα γλαστράκια φυτωρίου καθώς θα προσφέρει υψηλή υγρασία στον σπόρο.
Συλλέξτε το νερό της βροχή κατευθείαν από τα στόμια υδρορροής και χρησιμοποιήστε το για να ποτίσετε τον κήπο, το γκαζόν και τα φυτά σε γλάστρες. Θα χρειαστείτε μόνο ένα βαρέως τύπου κάδο σκουπιδιών, ένα τρυπάνι, ένα ζεύγος πένσας και μερικά άλλα βασικά εργαλεία.
Αυτά τα τρία καθημερινά οικιακά υλικά είναι ιδανικά για να απαλλαγείτε από τα ζιζάνια! Θα χρειαστείτε ένα φλυτζάνι αλάτι, 1 κουταλιά της σούπας υγρό πιάτων και 18 λίτρα λευκό ξύδι. Αναμείξτε τα και ψεκάστε στα σημεία του κήπου όπου υπάρχουν ζιζάνια.
Προσέξτε γιατί η λύση αυτή μπορεί να είναι επιβλαβής για το γρασίδι, οπότε ψεκάστε σε σημεία όπου δεν θα επηρεαστούν γρασίδι, λουλούδια και άλλα φυτά. Επίσης, αν το ψεκάσετε όταν τα ζιζάνια είναι εκτεθειμένα στο άμεσο ηλιακό φως, θα λειτουργήσει πολύ πιο γρήγορα.
